Een ondernemer is bereid te investeren in een project indien het project voldoende oplevert. In de praktijk betekent dit dat het project meer geld moet opleveren dan dat het kost. Bovendien wil de ondernemer een bepaald rendement op zijn geïnvesteerde geld realiseren dat past bij het risico van het project. Bij projecten met een relatief voorspelbare opbrengst zal de investeerder genoegen nemen met een laag rendement (bijv. 5%). Bij de ontwikkeling van risicovolle ICT producten zal hij een hoger rendement vragen (bijv. 12%).

Horde van minimaal vereist rendement

Er is veel literatuur over het bepalen van het vereiste rendement (waarbij ook wordt gekeken naar de wijze waarop de onderneming is gefinancierd). In de praktijk gebruiken veel bedrijven een minimaal vereist rendement van 10%. Al wordt door de huidige lage rentestanden ook wel met 8% of zelfs 5% genoegen genomen. In het plaatje hiernaast is de horde een metafoor voor het rendement waaraan het project moet voldoen.

Drie selectiemethoden

Bekende investeringsselectiemethoden om te beoordelen of een project voldoet aan het vereiste rendement zijn de Netto Contante Waarde berekening en het Intern Rendement.  De Terugverdientijd is eenvoudiger en houdt geen rekening met de tijdswaarde van geld. De drie methoden worden nader uitgelegd, gebruik hiervoor de hyperlink.

Kies altijd voor Netto Contante Waarde!

Mijn opvatting is dat het verstandig is om in de praktijk altijd te kiezen voor de Netto Contante Waarde methode. Deze methode kent de minste tekortkomingen en geeft het zuiverste en beste beeld van de waarde van een project. De twee andere methoden zijn ook nuttig maar zijn vooral ondersteunend aan de NCW analyse en handig in communicatie.